Vandaag was een drukke dag. We troffen veel grondsporen aan en enkele bijzondere structuren. In een mestkuil vonden we bijvoorbeeld de resten van een vlechtwerkwand. Deze was omgevallen en met mest afgedekt waardoor het zeer goed geconserveerd was. Vlechtwerk werd vaak gebruikt in de middeleeuwen en ook al veel eerder. Het is een eenvoudige en effectieve manier om een constructie te maken. Je steekt enkele takken rechtop in de grond en vlecht daar horizontaal wilgentenen doorheen. Het is een techniek die je ook vandaag de dag nog ziet. Waar deze vlechtwerkwand voor heeft gediend is niet duidelijk. Hij werd teruggevonden op een van de erfjes die ca. 100 jaar aan de Phoenixstraat in gebruik zijn geweest, toen de stadsverdediging moest worden afgebroken (zie eerdere blogs). Mogelijk is het een hekwerkje geweest om dieren te houden of misschien is het zelfs onderdeel van een gebouwtje geweest. Daar hebben we namelijk andere aanwijzingen voor gevonden.
Bij dit spoor was namelijk een zogenaamde poer van kloostermoppen te zien. Een poer is een weerslag van een simpele funderingstechniek die in de middeleeuwen in de mode kwam. Men stapelde enkele stenen op elkaar en zette daar een houten paal op die onderdeel vormde van de constructie van een gebouw. Op die manier hoefde de paal niet in de grond te worden geslagen en rotte hij daardoor niet weg, en je kon natuurlijk minder lange palen gebruiken. Omdat het vaak maar om enkele gestapelde stenen gaat blijven poeren vaak niet bewaard in de bodem: ze zijn niet of heel ondiep ingegraven. Daarom weten we ook niet goed hoe eenvoudige middeleeuwse gebouwen er uit moeten hebben gezien; we vinden er bijna geen sporen van terug. De aanwezigheid van deze poer wijst in ieder geval op een gebouw(tje). Een andere aanwijzing daarvoor zijn verschillende houten paaltjes die in de omgeving werden gevonden. Deze stonden netjes op een rij en hebben mogelijk deel uitgemaakt van dit gebouwtje. We moeten dan waarschijnlijk denken aan een schuurtje, stal of werkplaats op het erf dat bij de woning aan de Phoenixstraat hoorde.
Naast deze sporen vonden we ook nog een goot van gestapelde bakstenen. De oriëntatie doet vermoeden dat deze een verbinding heeft gevormd tussen het Oude Mannenhuis in de Schoolstraat en de stadsbuitengracht. Gezien het hoge niveau waarop dit gootje is aangelegd is het waarschijnlijk iets geweest dat afwaterde op de stadsgracht in plaats van vice versa. We hebben namelijk ook gootjes aangetroffen die juist water moeten hebben aangevoerd van de stadsgracht naar de stad. Deze lagen alleen een stuk dieper, in elk geval onder de waterlijn in de stadsgracht. Een deel van het gootje is nog in tact. Maandag zullen we zien of het een gootje voor water is geweest of misschien een vroeg riooltje.