Bij het vrijgraven van de damwand bij het Bolwerk kwamen vandaag muurresten tevoorschijn. Alleen de bovenkant hiervan is blootgelegd om ruimte te maken voor de stempelbuizen die de damwanden uit elkaar moeten houden. De sporen werden ingemeten voor zover zichtbaar en daarna tot op dat niveau verwijderd. De rest van de sporen zit nog in de grond. Deze worden bij het uitgraven van de bouwkuip opgegraven. De aangetroffen sporen zijn onderdeel van de Waterslootse poort die hier tot 1847 heeft gestaan.
We troffen de zuidelijke muur van de zuidelijke toren aan. Dit bleek een fundament van indrukwekkende omvang te zijn. De muur had een doorsnede van meer dan twee meter! De buitenzijde was op de waterlijn bekleed met natuursteen net als de waltorens die we eerder aantroffen. Bij de sloop van de toren is men blijkbaar niet dieper gegaan dan de waterlijn. Alle funderingen zullen dieper dus nog aanwezig zijn.
Haaks op deze muur van de poort was nog een deel van de kademuur van de Westvest te zien. Ten noorden waren nog twee stukken muurwerk herkenbaar waarvan de functie onduidelijk is. Bij het uitgraven van de bouwput zullen we hier aandachtiger naar kunnen kijken.
Tenslotte werd aan de andere kant van de bouwkuip, bij het spoorviaduct, nog een stuk muur aangetroffen. Het bleek te gaan om een groot stuk van een oude kade. We zullen er nog wat oude kaarten bij moeten halen om na te gaan waar dit precies onderdeel van is geweest. Het gaat om een ca. 16e eeuwse muur met een 19e eeuwse reparatie in gele IJselsteentjes. De muur verspringt en maakt een knik naar het noordoosten toe. Op die plek is het verstevigd met aanzienlijke natuurstenen blokken. De constructie en steensoort is op het eerste gezicht erg vergelijkbaar met de resten van het bruggenhoofd naar het bolwerk die we eerder aantroffen.